– Jak wspierać i rozmawiać z dziećmi o wojnie w Ukrainie

Wychodź naprzeciw potrzebom dzieci bądź w gotowości do rozmowy. Rozmowa to narzędzie walki ze strachem i dezinformacją. Każdy może rozmawiać. Ty także.

  • Jeżeli dziecko pyta Cię o wojnę, odpowiadaj mu wprost i ZGODNIE Z PRAWDĄ. Potraktuj tę rozmowę poważnie.
  • Wyraź dziecku uznanie, np. w słowach: „Doceniam, że mnie o to pytasz.”, “Doceniam, że chcesz ze mną o tym porozmawiać.”, “To wymaga od Ciebie odwagi.”
  • Masz prawo nie znać odpowiedzi na zadane pytanie. Daj sobie czas. Powiedz np.: „Widzę, że to Cię martwi/interesuje. Na razie nie znam odpowiedzi na to pytanie. Potrzebuję się nad tym zastanowić. Odpowiem Ci …
  • Dowiedz się od dziecka jakie posiada informacje i jakich informacji potrzebuje. W rozmowie – przede wszystkim pytaj.
    Możesz zapytać:
    „Co chciałbyś wiedzieć?”
    „Co już wiesz na ten temat?”
    „Co jest dla ciebie najtrudniejsze?”
  • Odpowiadając na pytania TRZYMAJ SIĘ FAKTÓW. Pozwól dziecku zarządzać rozmową. Każda rozmowa będzie inna. Jeżeli Twój rozmówca jest dociekliwy, odwołaj się do
    przykładów z jego świata.
  • Możesz usłyszeć następujące pytania:  – Co to jest wojna? -> „To sytuacja, w której jedno państwo chce zająć terytorium innego państwa i używa w tym celu
    wojska/ żołnierzy.” – Czy na wojnie umierają ludzie? -> „Tak. Wojna jest niebezpieczna i wzbudza różne emocje.” – Czy Rosja zaatakuje Polskę? -> „TERAZ jest w Polsce bezpiecznie, Polska ma wsparcie innych krajów, wojna jest na Ukrainie”.
  • Nazywaj EMOCJE i POTRZEBY dziecka. To one leżą u podstaw zadawanych Ci pytań. Jeżeli ich nie znasz – zgaduj. Dziecko zweryfikuje Twoje przypuszczenia. Nie zaprzeczaj emocjom. Nazwana emocja przynosi ulgę. Nie mów: „Nie ma się czego bać”, „Będzie dobrze”, „To nie jest temat dla dzieci”.
    W zamian powiedz: „Widzę, że ta sytuacja jest dla Ciebie trudna/ ten temat jest dla Ciebie ważny. Boisz się wojny? Chciałbyś/-abyś o tym porozmawiać?”
    „To naturalne, że czujesz się zagubiony/ przestraszony /zdenerwowany/smutny.” „Jeśli chcesz, możemy obejrzeć wszystkie Twoje emocje.
    Mogę Ci w tym pomóc” (możecie je np. narysować).
  • Udzielaj informacji do czasu aż dziecko zaspokoi swoją ciekawość i/lub wyraźnie się rozluźni. Jeżeli nie jesteś pewien/pewna czy wyczerpałeś/-aś temat, zapytaj:
    „Czy masz do mnie jeszcze jakieś pytanie?”, „Czy coś jeszcze domaga się Twojej uwagi?”
  • Upewnij się w jaki sposób zostałeś zrozumiany/-a. Zawsze możesz poprosić, aby dziecko powtórzyło Twoją odpowiedź, np. “Czy możesz powtórzyć to, co
    powiedziałem/-am?”
  • Swoimi troskami podziel się z innymi dorosłymi. Dziecku zapewnij poczucie bezpieczeństwa. W rozmowie z dzieckiem nie katastrofizuj (np. „Nas też to czeka”,
    „Będzie III wojna światowa”), ale też nie zaśmiewaj tematu, który jest poważny i wzbudza lęk. Bądź dla dziecka źródłem informacji, których ono potrzebuje, ale nie wszystkich, które posiadasz.
  • Wskazówka 10 Ogranicz się do słów (obrazy znane z sieci nie są dzieciom potrzebne, mogą potęgować lęk).
  • Zastanów się z dzieckiem w jaki sposób możesz się zaangażować. Zapytaj: „Co chciałbyś dla siebie zrobić?”, “Co sprawia, że czujesz się lepiej?”, “Co dotychczas pomagało Ci się zrelaksować?”, „W jaki sposób możemy pomóc naszym kolegom/koleżankom z Ukrainy?”, „Czy chcesz usłyszeć jakie ja mam pomysły?”
  • Zachowaj rutynę – rutyna zapewnia poczucie bezpieczeństwa.
  • Zadbaj o przyjazną atmosferę. Masz prawo do przyjemności.
  • Nie blokuj możliwości odreagowania napięcia w zabawie – dzieci bawią się w wojnę. Jednocześnie może to świadczyć o tym, że temat ten domaga się Twojej uwagi.

Materiały pomocne w zaistniałej sytuacji

Materiał do pobrania – Prezentacja porozmawiajmy o… wojnie

Back to top